برای شکستگی گردن استخوان ران چه دارویی باید مصرف شود؟

برای شکستگی گردن استخوان ران چه دارویی باید مصرف شود؟

شکستگی گردن استخوان ران یکی از انواع شکستگی رایج در افراد مسن است ، به خصوص در بیماران مبتلا به پوکی استخوان. درمان دارویی مناسب نه تنها می تواند درد را تسکین دهد ، بلکه باعث بهبودی شکستگی و جلوگیری از عوارض نیز می شود. در زیر توصیه هایی برای درمان دارویی از شکستگی های گردن استخوان ران ، همراه با موضوعات داغ پزشکی اخیر و دستورالعمل های بالینی آورده شده است.

1. داروهای متداول برای شکستگی گردن استخوان ران

2. رابطه بین موضوعات داغ اخیر و شکستگی های گردن استخوان ران

در میان مباحث داغ پزشکی در 10 روز گذشته ، بحث های زیادی در مورد پوکی استخوان و درمان شکستگی صورت گرفته است. در اینجا چند موضوع مرتبط وجود دارد:

1استفاده از داروهای ضد استئوپروز جدید: مطالعات اخیر نشان داده است که Romosozumab (یک آنتی بادی مونوکلونال) دارای اثرات دوگانه در ترویج تشکیل استخوان و مهار جذب استخوان است و ممکن است به گزینه جدیدی برای بیماران مبتلا به شکستگی گردن استخوان ران تبدیل شود.

2جنجال مکمل ویتامین D: آخرین تحقیقات حاکی از آن است که مکمل بیش از حد ویتامین D ممکن است برای بهبود شکستگی مفید نباشد و حتی ممکن است خطر سقوط را افزایش دهد. توصیه می شود که مکمل فردی بر اساس نتایج آزمایش خون باشد.

3تحولات جدید در مدیریت درد بعد از عمل: استفاده از رژیم های ضد درد چند حالته (ترکیبی از بیهوشی موضعی و داروهای سیستمیک) پس از جراحی شکستگی گردن استخوان ران ، به یک موضوع داغ تبدیل شده است که می تواند باعث کاهش دوز مواد افیونی شود.

3 اقدامات احتیاطی برای درمان دارویی

1داروی شخصی: بیماران سالخورده اغلب بیماری های مختلفی دارند و باید فعل و انفعالات دارویی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ، خطر خونریزی افزایش می یابد که ضد انعقادی با NSAID ها ترکیب می شوند.

2مدیریت بلند مدت: درمان ضد استئوپروز باید حداقل 1 سال ادامه یابد ، که در طی آن تراکم استخوان و نشانگرهای متابولیسم استخوان به طور مرتب بررسی می شوند.

3سبک زندگی مناسب: برای دستیابی به بهترین نتیجه ، درمان دارویی باید با آموزش های توانبخشی مناسب ، یک رژیم غذایی با کلسیم بالا و آفتاب ترکیب شود.

4. مقایسه اثربخشی دارو

5. خلاصه

درمان پزشکی شکستگی های گردن استخوان ران نیاز به همکاری چند رشته ای و برنامه ای بر اساس شرایط خاص بیمار دارد. مطالعات اخیر تأکید کرده اند که: 1) ضد استئوپروز باید در کل فرآیند درمانی انجام شود. 2) مدیریت درد نیاز به تعادل اثربخشی و ایمنی دارد. 3) پیشگیری از ترومبوز را نمی توان نادیده گرفت. بیماران باید به طور منظم ویزیت پیگیری داشته باشند و داروهای خود را به موقع تنظیم کنند.

توجه: محتوای این مقاله بر اساس ادبیات اخیر و دستورالعمل های بالینی است. لطفاً توصیه های پزشک خود را برای داروهای خاص دنبال کنید. گزینه های دارویی ممکن است براساس منطقه و سیاست متفاوت باشد.